Όγκοι εγκεφάλου

Ο όγκος εγκεφάλου συνιστά μια ανώμαλη συσσώρευση κυττάρων που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του ή στις περιβάλλουσες δομές του. Οι όγκοι του εγκεφάλου διακρίνονται αρχικά σε πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς ( μεταστάσεις ) καθώς και σε καλοήθεις και κακοήθεις.

Οι καλοήθεις όγκοι εγκεφάλου συνήθως εξελίσσονται πιο αργά, ενώ οι κακοήθεις μπορούν να αναπτύσσονται γρήγορα και να εισβάλλουν σε γειτονικούς ιστούς. Η συμπτωματολογία και η νευρολογική σημειολογία των ασθενών αλλά και η ενδεικνυόμενη νευροχειρουργική αντιμετώπιση ενός όγκου εγκεφάλου εξαρτάται, κατά βάση, από τη θέση και τον ρυθμό ανάπτυξης του. Παρότι οι καλοήθεις όγκοι είναι λιγότερο επιθετικοί, η χειρουργική επέμβαση ενδέχεται να κρίνεται απαραίτητη, εφόσον πιέζουν κρίσιμα κέντρα του εγκεφάλου και επηρεάζουν τις λειτουργίες του.

Τύποι και παράγοντες κινδύνου

Συνήθεις καλοήθεις όγκοι ΚΝΣ

  • Μηνιγγίωμα,
  • Σβαννώμα - νευρινώμα,
  • Αδένωμα υπόφυσης,
  • Κρανιοφαρυγγίωμα,
  • Χόρδωμα ,
  • Δερμοειδής και Επιδερμοειδής κύστη,
  • Κολλοειδές κύστη 3ης κοιλίας εγκεφάλου,
  • Αιμαγγειοβλάστωμα,

Κακοήθεις πρωτοπαθείς όγκοι εγκεφάλου

  • Γλοίωμα,
  • Μυελοβλάστωμα.

Παράγοντες κινδύνου είναι η κληρονομικότητα (σε σπάνια σύνδρομα, π.χ. νευροϊνωμάτωση) και η έκθεση σε ακτινοβολία. Ωστόσο, οι περισσότερες περιπτώσεις δεν συσχετίζονται με σαφή αιτία, γεγονός που υπογραμμίζει τη σημασία της πρώιμης διάγνωσης.

Συμπτώματα και διαδικασία διάγνωσης

Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:

  • Πονοκέφαλοι που εντείνονται προοδευτικά
  • Ζάλη ή προβλήματα ισορροπίας
  • Διαταραχές στην όραση
  • Κρίσεις επιληψίας
  • Ανεξήγητη αδυναμία σε κάποιο μέλος του σώματος
  • Αλλαγές στη μνήμη ή τη συμπεριφορά

Είναι σημαντικό να δοθεί άμεση προσοχή σε παρατεταμένα ή πρωτοεμφανιζόμενα συμπτώματα που δυσκολεύουν την καθημερινότητα.

Διαγνωστική διαδικασία

  • Λεπτομερής λήψη ιατρικού ιστορικού και νευρολογική εξέταση.
  • Εξειδικευμένες απεικονιστικές εξετάσεις (όπως μαγνητική τομογραφία - MRI, αξονική τομογραφία - CT).
  • Εφόσον κριθεί αναγκαίο, πρόσθετες εξετάσεις (π.χ.μαγνητική φασματοσκοπία , PET Scan)
  • Βιοψία, όταν απαιτείται, για την ακριβή ιστολογική ταυτοποίηση του όγκου.

Η εξατομικευμένη προσέγγιση στη διάγνωση αποτελεί καθοριστικό βήμα για τη μετέπειτα σχεδίαση της θεραπείας.

Βασικές επιλογές θεραπείας

Η αντιμετώπιση ενός όγκου εγκεφάλου προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης. Η χειρουργική αφαίρεση, όταν είναι εφικτή, αποτελεί συχνά το πρώτο βήμα, ειδικά σε όγκους όπως τα μηνιγγιώματα ή ορισμένα γλοιώματα. Η δυνατότητα μερικής ή ολικής εκτομής μπορεί να ανακουφίσει την πίεση στον εγκέφαλο και να βελτιώσει τόσο την πρόγνωση όσο και την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Μετά το χειρουργείο η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία χρησιμοποιούνται για τη μείωση ή την επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων. Παράλληλα, εξελιγμένες τεχνολογίες, όπως η ακτινοχειρουργική (Gamma Knife, CyberKnife), διευκολύνουν την εστιασμένη ακτινοβόληση περιοχών που είναι δυσπρόσιτες χειρουργικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, στοχευμένες θεραπείες και ανοσοθεραπεία μπορούν να αποτελέσουν συμπληρωματικές ή εναλλακτικές επιλογές.

Ανάρρωση και μετεγχειρητική παρακολούθηση

Η ενδονοσοκομειακή παραμονή και ο χρόνος ανάρρωσης μετά από μια επιτυχημένη νευροχειρουργική αντιμετώπιση ενός όγκου εγκεφάλου εξαρτάται από την ιδιαίτερη περίπτωση κάθε ασθενούς -την βαρύτητα του χειρουργείου. Στην συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών η νοσηλεία τους διαρκεί 3-4 ημέρες και η επάνοδος στην φυσιολογική τους δραστηριότητα πραγματοποιείται στον πρώτο μετεγχειρητικό μήνα .Σε ότι αφορά στην μετεγχειρητική παρακολούθηση των ασθενών (follow-up) ,ανάλογα και με τον ιστολογικό τύπο του όγκου πραγματοποιούνται τακτικοί ιατρικοί έλεγχοι καθώς και απεικονιστικές εξετάσεις,με συνηθέστερη τη μαγνητική τομογραφία. Επιβεβαιώνεται έτσι η πορεία της ανάρρωσης ή εντοπίζεται έγκαιρα μια τυχόν υποτροπή.

Η αντιμετώπιση ενός όγκου εγκεφάλου αποτελεί κάθε φορά μια ξεχωριστή νευροχειρουργική πρόκληση, που απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση από τον ειδικό νευροχειρουργό και την επιστημονική ομάδα θεραπείας (ογκολόγο, ακτινοθεραπευτή, νευρολόγο, νοσηλευτικό προσωπικό).

Η συνδυασμένη ιατρική τεχνογνωσία και η αξιοποίηση των πιο προηγμένων τεχνολογικών μεθόδων της σύγχρονης Νευροχειρουργικής - όπως η νευροπλοήγηση, η χρήση εξελιγμένου μικροσκοπίου και η διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση - συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη του βέλτιστου θεραπευτικού αποτελέσματος.